Desafíos e regueifas do Entroido I

Durante o Entroido a xente dun pobo ía a outro pobo  veciño e escenificaban unha especie de disputa. Primeiro xuntábanse os veciños  do pobo, xuntaban roupas de moitas cores incluso colchas, con elas disfrazábanse, adornaban un carro e tamén burros e cabalos. Así cheos de colorido marchaban cara un dos pobos veciños, a este tipo de disfraz chamábanlle reinado. Polo camiño levaban pandeiretas e ían tocando e cantando. Os habitantes do pobo veciño ó velos vir corrían a recibilos, ataban unha corda no camiño para atrancárllelo paso e alí comezaba a disputa ou desafío. Sempre se puñan a disputar as persoas do pobo que máis habilidade tiñan para facer versos. Despois de estar un pouco disputando quitaban a corda e cantaban e bailaban todos xuntos.

Algúns exemplos: 

DESAFÍOS: Si no me tiras la cuerda, Palabra de procesar, Si no me tiras de la cuerda, Ahora la voi a cortar. RESPOSTA Si tú cortas la cuerda, Palabra de procesar, A ti ya te tengo ganas,

                                                              desde el otro carnaval.

DESAFÍOS: Miña nai e maila túa, Foron a unha merendiña, A túa como era fina, comeulle a merenda á miña. RESPOSTA: A miña nai e maila túa, Fixeron unha empanada, A túa como era fina, deixou á miña sen nada.   DESAFÍOS: Teño unha albardiña feita, Feita de palla mollada, Para lle botar a ese burro, Que non sabe dicir nada. RESPOSTA: Teño unha albardiña feita, Feita de mil perindengues, Para lle botar a ese burro, Que non rinche tantos dentes. RESPOSTA: Teño unha albardiña feita, Feita de palla de millo, Para lle botar a ese burro, Nas amatas do embigo.